
Birbirimizden tebessümü mahrum ediyor muyuz? Birimiz güzel bir anısını anlatınca, ilginç bir nükte anlatınca ya da sıradan bir olay anlatınca onu tebessümle mi dinliyoruz? Yoksa resmi, ciddi, haşin, ilgilenmiyor gibi mi dinliyoruz?
Evet, dostlarım, birbirimizi tebessüm ile dinleyelim. Bu da yetmez, bir kediyi tebessüm ile sevelim. Bir kuşu tebessüm ile sevelim. Bir karınca görünce tebessüm edelim.
İnsandan da tebessümü eksik etmeyelim, hayvandan da esirgemeyelim.
Öğretmen öğrencisine tebessüm etsin. Doktor, hastasına tebessüm etsin. Hoca, tebessüm etsin cemaatine...
Çaycıdan çayı tebessüm ile isteyelim. Simitçiden hakeza, pazarcıdan hakeza...
Ne güzel mesajlar içeren bir ayet değil mi?
Murat Padak